मृत्युको मुखमा पुगिसकेकी बालिकाको गाँजाले बचायो ज्यान !!!!!

एजेन्सी। निकै असाधारण रोगका कारण मृत्युको मुखमा पुगिसकेकी अमेरिकाको एरिजोनाकी १२ वर्षकी एनालिस लुजानको ज्यान गाँजाले बचाएको छ ।

लुजान त्यतिबेला मृत्युको मुखमा पुगिसकेकी थिइन् जब उनलाई निकै दुर्लभ एपिलेप्सी सिन्ड्रोम नामको रोग लागेको थियो । यो रोगका कारण दिमागले ठिकसँग काम गर्दैन र लगातार बेहोसी तथा झट्काका कारण व्यक्तिको मृत्यु हुन्छ ।


१२ वर्षकी एनाजिस एक जिम्नास्टिक मिटमा थिइन् । यत्तिकैमा उनलाई उल्टी हुन थाल्यो र खुट्टाले काम गर्न छाडे । उनका आमाबाबुले उनलाई तत्काल अस्पताल लिएर गए । अस्पतालमा उनको मस्तिष्कलाई मर्नबाट बचाउनको लागि डाक्टरहरुले यसलाई अचेत गरिदिए ।



जाँचपछि डाक्टरहरुले बताए एनालिसलाई निकै विचित्र किसिमको रोग लागेको छ । डाक्टरले उनको उपचार सुरु गरे तर उनीमाथि कुनै औषधीले असर गरिरहेको थिएन ।

औषधीले असर नगरेपछि डाक्टर र एनालिसको परिवार दुवै चिन्तित थिए । यही बीचमा एनालिसकी आमाले एक किताबमा लेखिएको अनुसन्धानमा पढिन् गाँजाको तेलबाट बनेको औषधी क्यानाबिडियलबाट यो रोगको उपचार सम्भव छ ।

एनालिसकी आमाले यस बारेमा डाक्टरसँग कुरा गरेपछि अस्पतालको अनुमतिमा यो औषधी परीक्षण गरियो । आश्चर्यको कुरा एनालिस यो औषधीको ३ डोजले ठिक भइन् । यो केडिकल साइन्समा निकै ठूलो उपलब्धी थियो ।

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

आफ्नै भान्जी सँग सेक्स गरेको सत्य कथा......

Image
म मेरो वास्तविक कथा सुनाउदै छु , मेरो घर ओख्स्लढुङ्गा हो !म फुपुको घर काठमाडौ जान भनेर हिँडे ।। करिब एक दिन भरिको बसको यात्रा पछि म काठमाडौ कलंकि पुगे ! तस पछी हल्का थकान महुस भै रहेको थियोे दिन भरीको बसको यात्राले जिउ भारी भएको थियो काठमाडौं मा नयाँ भएकोले अलि अप्ठ्यारो लागि रा थियो !दिदी लिन आउने भनेर भन्नू भएको थियो तर त्यो दिन दिदी को काता जाने काम भएकोले मलाई लिन भान्जी आउनु भएको रहेछ । मलाई भान्जीले स्कुटी मा हलेर कपन लगेर जानू भएको थिए अनि बाटो मा ब्रेक को मजा लिए जस्तो लाग्यो आफू परियो बोको मेरो लाडो ले भान्जीको ढाडमा घोचेको जसो लग्यो । अनि हामी घर पुगेर जब ओर्लिन लाग्यो मैले भान्जीले एकासी मामा हजुरर्को जि फ छ भनेर सोधपुछ गर्नु भयो मैले पनि आज समन त छैन भने अनि भान्जी हस्दै त्य्सैलेत भनु भयो । अनि मैले त्य्सैले त को अर्थ खोजी सयद भान्जीलाई मेरो लाडो ठन्किएको थाहा भए छ जस्तो लाग्यो । अनि हल्का लाज भयो त्यस पछि म माथि गए दिदिले कस्तो रयो यात्रा तिरो भन्नु भयो अनि नुहाउन जाउ भनेर तौलिया दिनु भयो म अनेक्न सोचमा परेर नौन गए अनि खुब सबन लगाएर नुहाए ।। अझै समन मलाई त्यो स्कुटीको...
Read more

कती पापी आफ्नै आमालाई पनि छोडेन...

Image
मेरो घर म ३ जन सदस्य छौ। म,मेरी आमा अनी बैनी। बैनी को नाम दिपती हो। उस्को उमेर १३ साल को थियो। यू स्कुल पद्थी, मेरी आमा रेस्मा, उहको उमेर ३९ साल थियो। मेरो उमेर वखर १७ पुगेको थियो। मेरो बुवा बित्नु वएको २ साल वैसकेको थियो। आमा को अनुहार सधैं दुखी देखिन्थ्यो। एक पल्ट आमा खुब रुनु वयो बुवा को याद ले। म र दिपती पनि तेइ थियौ। मैले आमलाई वने”नरुनुस् न आमा हामी चाडै ६ौ नि।” दिपती ले पनि वनी। तर आमा बुवा लाई सम्झदै रुन थालनु वो। दिपती ले वनि”आमा नरुनुस् न, तपाईं को ख्याल गर्न लाई दाई हुन्हुन्६ नि!” आमले दिपतिको गलमा हथ मुसर्दै वन्नु वयो”केइ कुर तिम्रो बुवा ले मात्र ख्याल गर्न सक्थ्यो” दिपती ले फेरी वनि”तपै लाई के चहियो? मुम्मी एक पल्ट दाई लाई वनी हेर्नुस् न” आमा बिस्तारै चुप हुनु वो। आमा बेला बेला म बुवा लाई सम्झी रुनु को करण शायद घर म उहालैइ साथ् दिने नवएर होल वनी म काम म आमा लाई सघौन थाले। एक रात मैले आमा को कोठा म उह बर्बरएको सुने। शायद आमा बिरामी हुनु वए६ वनेर म कोठा म ६िरे। म दाङ परे। आमा बेद म खुट्टा फेस्यएर आफ्नो पुती मुम्बत्ती हल्दै हुनुहुन्थ्यो। म ढोका क्नोक्क नगरि आएको ले हद्बदए...
Read more

बिहानै म बिउँझदा दिपेश कामनाको पुतीमा लाँडो छिराएर चिक्दै थियो, म पनि उठेर कामनाको छेउमा पुगें अनि कामनाको मुखमा लाँडो छिराइदिएं ।

Image
आमाको चाक आमा आइसकेपछी, मेरो समय तालिका अति स्तरीय भइरहेको थियो । तर चिक्न नपाएर मलाई छटपटी भइरहेको थियो, आमा किचनमा हुँदा समाले मलाई फोन गरि र निकै बेरसम्म जिस्किई, कुराकानी गर्दागर्दै समा र मेरो बिचमा चिकाईका कुरा हुन थाल्यो, कुराकानीमा म यति मस्त भएँ की मैले किचनमा आमा हुनुहुन्छ भन्ने बिर्सेर समासँग चिकुवा भाषामा कुरा गर्न थालें, मेरो लाँडोले पनि आफ्नो आकार ग्रहण गरिसकेको थियो । म कोठामै समासँग कुरा गर्दै लाँडो निकालेर छोल्न थालेछु, एक्कासी आमाले “बाबु !” भनेर चिच्याएपछी पो होस् आयो, मैले हत्तपत्त फोन डिस्कनेक्ट गरेर सिरकले लाँडो छोपे अनि आमातिर हेरें । आमा “हे राम !” भन्दै किचनतिरै निस्कनुभयो । म के बोल्ने के नबोल्ने असमञ्जसमा परें । लगभग आधा घण्टासम्म मैले केही सोच्न सकिन, आमा पून: कोठामा छिर्नुभयो र भन्नुभयो “कमसेकम ढोका बन्द त गर्नुपर्छ ?” म केहि नबोली बसिरहें, आमा पनि चुपचाप रहनुभयो निकैबेर सम्म र अन्तिममा भन्नुभयो “खाना खान आइज !” म आज्ञाकारी भएर आमाको पछीपछी किचनमा खाना खान गएं । खाना खाएर जब म केही नबोली अफिसतिर लागें समाले के भएको भनेर फोन गरि, हामीबिच केहिबेर कुराकानी भ...
Read more